Τόπος γαλήνης, ηρεμίας και λατρείας. Εδώ και αιώνες η Ιερά
μονή της Αγίας Θεοδώρας αποτελεί σημαντικό κέντρο της ορθόδοξης πίστης και της
πνευματικής ζωής στη Θεσσαλονίκη. Δεσπόζει στο κέντρο της πόλης, καθώς
βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από την πλατεία Αριστοτέλους, στην οδό Ερμού.
Ο επισκέπτης, αφού περάσει την πύλη του μοναστηριού και
βρεθεί στο εσωτερικό του, ξεχνά αμέσως το βουητό των αυτοκινήτων. Αισθάνεται
αγαλλίαση και προσευχόμενος μπροστά από τη λάρνακα όπου φυλάσσονται τα λείψανα
της αγίας νιώθει να προσεγγίζει τον Θεό.
Η αγία Θεοδώρα είναι η πρώτη μυροβλίτισσα αγία που
εμφανίζεται στη Θεσσαλονίκη, μια και η μυροβλυσία του λειψάνου της προηγείται
της πρώτης μαρτυρίας που υπάρχει για μυροβλυσία του αγίου Δημητρίου. Σε πολλά
μυροδοχεία που ανακαλύφθηκαν στη μία πλευρά υπάρχει η μορφή του αγίου Δημητρίου
και στην άλλη της αγίας Θεοδώρας, γεγονός που αποδεικνύει ότι υπήρχε συλλατρεία
των δύο μυροβλητών αγίων της Θεσσαλονίκης.
«Η ιστορική Ιερά Μονή της Αγίας Θεοδώρας από τον 8ο αιώνα
μ.Χ. μέχρι και σήμερα αποτελεί για τη Θεσσαλονίκη σημαντικό κέντρο της
ορθόδοξης πίστης και φωτεινό πνευματικό φάρο» τονίζει στη «δημοκρατία» ο
ηγούμενος της μονής, αρχιμανδρίτης Δαβίδ Τζιουμάκας.
Προσθέτει ότι η αγία Θεοδώρα θεωρείται κι αυτή προστάτιδα
της Θεσσαλονίκης και στο καθολικό της μονής φυλάσσεται το μυρόβλητο άγιο
λείψανό της, που αποτελεί προσκύνημα για χιλιάδες πιστούς από την Ελλάδα και
όλο τον κόσμο. Στο καθολικό της μονής φυλάσσονται επίσης τα λείψανα του οσίου
Δαβίδ.
Ο τάφος της αγίας
Πριν από περίπου δυόμισι χρόνια, σε οικόπεδο δίπλα από τη
μονή ανακαλύφθηκε ένας τάφος που εκτιμήθηκε ότι ανήκει στην αγία Θεοδώρα.
«Στο σημείο βρέθηκαν δοχεία για τη συγκέντρωση μύρου και οι
αρχαιολόγοι συνέκλιναν στην άποψη πως εκεί είχε ενταφιαστεί η αγία» σημειώνει ο
ηγούμενος. Ο τάφος μεταφέρθηκε στον αύλειο χώρο της μονής και σήμερα φυλάσσεται
καλυμμένος, αλλά σύντομα θα εκτεθεί και θα αποτελεί σημείο προσκυνήματος.
Από το εύρημα σύμφωνα με τους αρχαιολόγους σώζονται η οροφή
του, μια καμάρα, τέσσερις τοίχοι, η οπή της καθόδου, το δάπεδο του τάφου, ο
διάκοσμος και ένας χώρος στο προσκεφάλι που φαίνεται ότι δεχόταν κάποιο υγρό.
Να σημειωθεί ότι τα λείψανα της αγίας είχαν μετατεθεί με θαυματουργό τρόπο έναν
χρόνο μετά την κοίμηση της.
Η ιερά μονή
Οι πρώτες πληροφορίες για την ιστορία της μονής της Αγίας
Θεοδώρας προέρχονται από τον βίο της. Οταν σε ηλικία 25 ετών κατέφυγε εκεί για
να μονάσει, το 837 μ.Χ., η μονή ήταν αφιερωμένη στο όνομα του πρωτομάρτυρα
Στεφάνου. Μετά τη μετακομιδή του λειψάνου της αγίας Θεοδώρας, τον Αύγουστο του
893, η μονή μετονομάστηκε σε Ιερά Μονή της Αγίας Θεοδώρας.
Το 1430 με την άλωση της Θεσσαλονίκης οι Τούρκοι
κατατεμάχισαν το λείψανο της αγίας. Ωστόσο η μονή δεν δημεύτηκε ούτε
μετατράπηκε σε τζαμί. Εκείνη την περίοδο ήταν μία από τις τρεις μονές που
λειτουργούσαν στη Θεσσαλονίκη και αριθμούσε 200 μοναχές. Η μονή ονομαζόταν στα
τουρκικά Kizlar Manastir (μοναστήρι των κοριτσιών) και βρισκόταν σε μία από τις
12 χριστιανικές συνοικίες της πόλης.
Το καθολικό της μονής καταστράφηκε ολοκληρωτικά στην
πυρκαγιά του 1917. Το μόνο κτίσμα που διασώθηκε ήταν το κωδωνοστάσιο.
Ο νέος ναός χτίστηκε δίπλα στον κατεστραμμένο το 1935. Από
το 1974 λειτουργεί ως ανδρική μονή, ενώ το 1989 ιδρύθηκε στον χώρο της μονής το
Κέντρο Αγιολογικών Μελετών της Μητρόπολης Θεσσαλονίκης. Εχει πέντε μετόχια, τον
ναό του Αγίου Αντωνίου, το παρεκκλήσιο του Αγίου Νικολάου του Τρανού, τον ναό
του Αγίου Παντελεήμονος, το παρεκκλήσιο της Παναγίας Ελεούσης και τον ναό του
Οσίου Δαβίδ.
